KOŚCIÓŁ – WITRAŻE – OŁTARZE
W naszym kościele w latach chyba dziewięćdziesiątych zostały zamontowane nowe witraże, ponieważ wypełniają one wszystkie czynne otwory okienne warto jest zastanowić się nad zamysłem projektanta i sentencjami przekazu. W kilku przypadkach przekazy te są łatwe do odczytania w pozostałym zakresie ustalenie przekazu autora jest trudniejsze.
Warto jednak poświecić chwilę i podnieść głowę do góry……..
Według interpretacji Pani Agnieszki (____) przekaz projektantki był następujacy czytając od lewej strony nawy głównej.
- Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny,
- Nawiedzenie Świętej Elżbiety,
- Narodzenie Pana Jezusa,
- Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni,
- Jezus naucza w świątyni,
- Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
- Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową Polski
1. | ![]() | 2. | ![]() |
3. | ![]() | 4. | ![]() |
5. | ![]() | 6. | ![]() |
7. | ![]() | 8. |
Dwa witraże w strefie chóru – lewa i prawa strona
![]() | ![]() |
Ołtarz główny.
Zbudowany w 1867 r. w pseudogotyckim stylu. Godne uwagi 3 późnogotyckie figury rzeźbione (z odnowionymi koronami): XV’ wieczna figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, wys. 1,58 m, z tego okresu figury św. Katarzyny i św Barbary. Figury wykonane z drzewa lipowego, pomalowane, pochodzą z dawnego ołtarza rzeźbionego. W predelli 6 figur apostołów, mianowicie Piotra, Andrzeja i Jana na prawej i Pawła, obydwu Jakubów po lewej stronie tabernakulum. Poświęcenia ołtarza dokonał ks. kanonik Peschke dziekan katedralny w dniu 18 sierpnia 1867 r. Wszystkie prace przy tym ołtarzu wykonała firma Gerhardt z Wrocławia za 800 Thlr.
Tabernakulum ścienne. XV wieczne z jego ozdobami konsolami, baldachimem i fialami (ozdobnymi małymi wieżyczkami) i tym podobnymi z kamienia i ozdobnymi drzwiczkami Drzwiczki do tabernakulum wys 0,27 m, szer 0,47 m. ukośnie skrzyżowane, kute w żelazie pręty czterokanciaste a pomiędzy nimi umiejscowionymi rozetami.
Ołtarz boczny północny.
Zbudowany w 1870 r. przez C Buhla z Wrocławia i po-święcony 22 stycznia 1871 r. przez kanonika dr Kunzera. Górna kondygnacja tegoż
ołtarza przedstawia umierającego Jezusa na Krzyżu (1870) i obok niego Maria również z 1870 r. i Jan, wys. 0,92 m, lipa na nowo pomalowana (początek XVI w). W niszach bocznych św. Apolonia i św. Agnieszka, wys. 0,89 m. Lipa nowo pomalowana. Początek XVI wieku. Podarowane przez duchownego radcę Knoblicha Korony nowe. Dolna kondygnacja (predella) – Wieczerza (Coena) praca wykonana z jednego kawałka
drewna wys. 0,45 m, szer. 1,22 m. Lipa na nowo kryta. Ok 1500 r a na tym chronogram: „CUM DILEXISSET SUOS, IN FINEM DILEXIT EOS” Joaa 13,1 („aż doostatniej chwili swojego życia, aż do całkowitego daru z siebie” w wieczerniku i naGolgocie.) i drugi: „HOC EST CORPUS MEUM, HIC EST SANGUIS MEUS” Marc. 14,22.24 A gdy jedli, wziął Chleb i odmówi! błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc („Bierzcie to jest Ciało moje”, „To jest Krew przymierza”). W portaliku na stole ołtarza są zamknięte relikwie świętych męczenników Benedykta i Fidelisa. Koszt
ołtafza opiewał na kwotę 350 Thlr.
Ołtarz boczny południowy.
Sporządzony w 1871 r przez Buhla i poświęcony przez ówczesnego kanonika honorowego i proboszcza parafii NMP na Piasku dr Wicka w
dniu 18 maja 1871 r. Ołtarz w górnej kondygnacji zawiera on szczególną grupę, przedstawienie Wniebowstąpienia (ok 1500 r), a w bocznych niszach święte księżne św. Elżbieta i św. Jadwiga, wys. 0,88 m Lipa spłaszczona na nowo pomalowana. Trzecia część XVIII woeku. Korona uzupełniona. W dolnej części pieta, wys. 0,58 m. Lipa nowo pomalowana Bolesna Matka Boska.(Maria z poziomo, prawie w profilu położo-
nym martwym Chrystusem, odchylenia: lewą ręką Maria trzyma rożek chusteczki) {podobna do Piety we Wrocławskim kościele NMP na Piasku }i pochyla trochę mniej głowę. Przypisywana przez Ericha Wiese tak zwanemu mistrzowi Dumlose i jego współpracownikom .